Followers

Saturday, December 4, 2010

kenangan:HOMESICK.....


salam.....rasa nak tulis lagi walaupun dah update satu entri tadi...huhu...tengah borak-borak dengan family bila tiba-tiba kenangan saya homesick dulu dijadikan sumber gurauan....huhu...ye...saya pernah mengalami HOMESICK..setahun pulak tue...huhu..

Homesick..iatu gejala nak balik rumah...tak nak pergi sekolah....biasanya berlaku pada pelajar yg duduk di asrama...huhu...saya homesick masa form 1....maybe sebab saya yg mula-mula menginap di asrama dalam kalangan adik beradik....

first day kat asrama..saya ok je...siap excited lagi...tapi....malam pertama kat hostel,saya bangun pukul 4.30pagi....bukan bangun Qiam tau...tapi bangun nak mandi...sebab dalam jadual harian asrama,kena bangun pukul 5.30pagi..konon-konon nak bangun awal la..(saya tak tahu yg jadual nie utk budak sesi pagi..sedangkan saya sekolah sesi petang..).....patutla masa mandi pagi tue,senior tengok saya semacam je...huhu....kami mandi ramai-ramai sebab hanya ada satu kolah yg besar....bayangkanlah...betapa sejuknya....kalau saya je yg bangun awal,tak pe jugak..tapi,saya pergi kejut semua kawan-kawan satu dorm....huhu...

masuk 2nd day..bermulalah homesick saya..menangis je keje saya...setiap hari,tepat pukul 8 pagi,saya akan telefon ma saya....merayu nak balik rumah..tak nak duduk hostel...saya siap conteng lagi kat almari kat rumah:

"oghe tok se duduk asrama"

tapi...family saya langsung tak layan rayuan saya tue...dorang suruh saya bertahan dulu...jangan asyik fikir nak balik...dalam hati saya??of course memberontak..huhu..yang peliknya,dalam kelas...saya ok je..fokus je...result exam tak pernah jatuh..tue yg cikgu dan warden pelik....disebabkan homesick,warden memang kenal la saya...setiap minggu nak balik...saje cari alasan nak balik....saya pernah saje buang ketuat kat semua sepuluh jari melalui pembedahan...supaya dapat MC dan dapat balik...saya jugak pernah saje biarkan diri saya dijangkiti sakit mata...supaya dapat cuti lama...hahaha....

kadang-kadang saya guna telefon kat rumah pengetua.sebab baru tau pengetua kat sekolah tue ada bau-bau bacang dgn family saya...sepanjang setahun nie,menangis jela keje saya..huhu...kalau tak dapat balik,saya akan mintak family datang lwat saya kat hostel...setengah jam sebelum tue,saya dah tercongok tunggu tau...orang lain duk syok tengok citer hindustan kat bilik TV...tapi saya?duk tercongok tunggu kat tangga...

teruknya homesick saya...sampaikan saya terpaksa jumpa kaunselor....puas dah abang angkat..kakak angkat...cikgu duk pujuk saya...haha....kalau nak balik hostel,sampai je kat pertengahan jalan..mula la saya pujuk ma,cakap tak nak balik hostel lagi...huhu..TAPI..ma saya memang tak makan pujuk la....haha....sebab nak balik rumah punya pasal,saya pernah tebalkan muka mintak cikgu hantarkan saya balik..kebetulan cikgu tue tinggal dekat dgn kawasan rumah saya..yang segannya,cikgu tue lelaki...hehe....cengeng betul saya masa tue....skema...nerd....lurus je...hehe

tapi...hujung tahun masa form 1,saya dah pulih daripada homesick...caranya?

1) libatkan diri dengan aktiviti asrama...
2)sibukkan diri dan jangan terlalu fikir hasrat nak balik rumah tue...
3)luahkan perasaan kita pada family,kwan-kwan....
4) banyakkan bersabar..doa banyak-banyak
5)ikhtiar utk seronokkan diri..
6)jalinkan hubungan yg baik dgn kawan-kawan,cikgu,warden,makcik dewan makan....

ha....bermula daripada form 1,saya libatkan diri dengan aktiviti asrama dan sekolah..saya jadi pengawas,ahli lembaga koperasi,masuk choral speaking,jadi pengawas perpustakaan asrama dan lain-lain...saya jugak baik dgn makcik-mkcik kat dewan makan(selalu dapat makanan lebih..hehe..),baik dgn cikgu-cikgu..sampailah sekarang...walau kat mana saya terserempak dengan mereka,saya akan tegur...^_^.....lagipun...4 adik beradik saya termasuk saya bersekolah kat sekolah nie iatu SMK Datuk Bahaman,Lanchang,Pahang...adik saya masuk sekolah yg sama dengan saya..dia muda setahun dari saya..then,masa saya form 4,abang saya pulak masuk sekolah nie..then sekarang,adik bongsu saya ada kat Bahaman nie...kebanyakan cikgu-cikgu yg mengajar saya dulu,kini mengajar adik saya....jadi,cikgu-cikgu nie lebih bagi perhatian kat adik saya....=)

kadang-kdang saya akan pergi ke sekolah nie dgn abang saya..kami borak-borak dgn cikgu..mintak cikgu tengok2kan adik kami..nak rotan pun tak apa...hehe...bagi saya,tanpa cikgu-cikgu cemerlang nie,saya takkan menjadi diri saya yg hari nie...ada cikgu yg banyak nasihatkan saya masa saya homesick dulu..huhu..terima kasih pada family,cikgu dan kawan-kawan yg banyak bantu saya...insyaAllah..nanti saya citer macam mana saya boleh jadi otai kat sekolah..=)

okla...cukupla dulu...salam..jaga solat ye....^_^

2 comments:

  1. haha..ceneng tu ape? husna mmg nakal :P

    ReplyDelete
  2. hehe..typing error...cengeng.....eh..mana ada sy nakal...haha..=p

    ReplyDelete