Walaupun kita dah tinggalkan kesilapan lalu..yg berlaku tanpa kita sedar..bukan kemahuan kita..Cuma kita tersilap langkah..Cuma kerana ingin diujiNya…peristiwa yg meninggalkan kesan yg mendalam pada hati kita..pada jiwa kita..mungkin lukanya telah sembuh..tetapi,parutnya tetap ada….hati yg berparut..manakan sama dengan hati yg sempurna…
Kadang kala kita rasa bersalah…pada diri kita..pada orang yg kita sayang…kita akui diri kita tidak sempurna…tetapi dia menerima kita seadanya..menerima kita tanpa sebarang syarat..ikhlas keranaNya…membuatkan air mata kita mengalir tanpa henti….bersyukurkah kita?bahagiakah kita?layakkah kita?
Tapi…Allah Maha Mengetahui..setiap yg berlaku ada hikmahnya…siapalah kita utk merencana kehidupan kita..apa yg penting..kita usaha yg terbaik utk masa depan kita yg masih kelam….kita tidak mengetahui apa yg bakal kita hadapi…apa ujian yg sedang menanti….apa yg pasti,hadapi masa sekarang dengan bijaksana…berusaha menggembirakan insan-insan yg menyayangi kita..kerna di situ terselit rahmat dari Maha Esa…
Tiada siapa yg mengetahui apa yg terselindung di dalam hati kita..tersembunyi di sebalik senyuman kita..setiap yg berlaku itu,secara tidak langsung meninggalkan kesan pada diri kita…sikit atau pun sebaliknya…cubalah kita menjadi insan yg sentiasa memberi dengan ikhlas tanpa mengharapkan sebarang balasan..sentisa bersikap ihsan sesame manusia..
Namun..awas dengan syaitan dan nafsu..yang kerap memporak-perandakan kehidupan kita..cuba menghasut kita utk merosakkan ikatan kasih sayang yg terbina..mencari cara untuk kita bermasam muka….sentiasalah dekat denganNya..menjaga hubungan denganNya..kerna bila kita mencintai ALLAH,ALLAH akan mencintai kita..dan menganugerahkan insan yg juga mencintaiNya untuk mencintai kita..insyaAllah…
Put your whole trust in ALLAH….
like bnyk2...........juz at the time i am looking for the answer myself. thnks
ReplyDeletehusna..all da best in ur life..happy always!
ReplyDeleteslm, i've been a silent reader of this blog.
ReplyDeletetiba2 post kali ni, rasa nk komen.
kan best kalau kita dapat tahu, apa sebenarnya jalan yg Allah dah tentukan untuk kita..takde la kita mcm berada di tengah2. itu yg selalu saya rasa.
bukan nk menafikan baik dan buruk jalan yg Allah tentukan, tp kadang2, rasa mcm tak tertanggung dugaan dan cabaran Allah letakkan.. setakat ini, alhamdulillah dpt lagi tanggung, tp risau...kalau ada lagi cabaran yg lagi besar Allah letak, sy jadi lupa diri, lupa Allah, lupa Islam.takut sangat.
saya penah berubah, menjadi lebih baik.tp sbb kritikan dan rasa inferior sy menjadi lg teruk dr dahulu....
rasa sgt tertekan.sbb zaman sek, smuanya mudah dan tidak ada yg mperlekehkan sy.
bila masuk uni, semua memandang sy dgn pndangan sinis kerana sy tidak seperti mereka, krn sy asal bdk sek agama dan mereka bukn, dan sy bertukar ntk fit in dgn mereka,
tp krn itu bkn diri sy, kdg2 rasa bsalah dtg...tp sy tk mampu nk ubah balek, menjadi diri yg lama T-T sy tk mampu..
bila melakukan sesuatu yg sy tahu slh dr hukum agama, rs bdosa yg amat2 lps lakukan bnda tu dtg....tp knpa rs bslh itu hya smntara?? apabila sy sorg2, sy akn nanges sbb rs bslh sgt...
tp bila sy bsama kwn2, rs bslh itu hilang...
sy pnt mjadi mcm ni..tp sy tk tau how to improve myself. sy tk dpt nk mintk advice dr org yg kenal sy, sbb org yg kenal sy, yg alim mahupon tak, they tend to judge me...
sbb yg alim, kenal sy seb seorg yg alim jg, yg tahu btul n slh di sisi agama.
yg tak alim, knal sy seb seorg yg tk kesah sgt dgn apa2.
sy sndiri konfius, which one is myself T-T
sorry for the rembling,sedikit tidak stabil emosi mlm ni..i just need POV from a person that dontknow me n wont juge me.tq.wslm